و من بسیار دلتنگم
«کیواندخت کیوانی» نویسنده، مترجم، کتابدار و انسان شریف آرام زیست و آرام مرد
چنان آرام که منِ گرفتار ۹ ماه پس از رفتنش نبودنش را شیون کردم.
اولین کتاب منتشر شده‌ی کیوانی «جوانی» نام دارد که در سال ۱۳۳۰ منتشر شد از او بعدها ترجمه «تاریخ ادبیات عرب»/ نوشته‌ی رینولد نیکلسون و کتابهای «یادداشتهای ناتمام»، «جادههای ناهموار»، «شکوفهها را کندم» زندگینامههای «گراهام بل»، «ماری کوری»، «آلبرت آینشتن»، «آلفرد نوبل»، «لویی پاستور» و «برادران رایت» منتشر شد؛ اما برای انتشار کتاب «گذر از سطح آب» تلاش ۲۰ سالهاش راه به جایی نبرد.
او نتوانست از شیوهی مسالمت جویانهاش برای غلبه بر عاملان سانسور برای چاپ کتابش کمک بگیرد. کتاب گذر از سطح آب خاطرات زن- کتابداریست که دوربین به دست با دقت و استقلال، بدون گرایش به هیچ سمت و سویی جزءبهجزء ماجراها، درگیرها، و اتفاقهای رخ دادهی روزهای آخر حکومت پهلوی و چند سال بعد دانشگاه تهران را گزارش میدهد. او در این کتاب چشمی مادرانه و دلواپس به جوانان درگیر ماجرا دارد و چشمی به بلبلان عاشقی که بر سقف کولر آبی اتاقش (سالن مرجع کتابخانهی دانشکدهی ادبیات) لانه ساختهاند. جامعهی ادبی و فرهنگی ایران او را که چون استادی راهنما دانش و اطلاعات خود را بیدریغ به هر جویندهای ارائه میکرد و پیشهاش مهربانی بود فراموش نخواهد کرد؛ و من بسیار دلتنگم.
بدون دیدگاه